ایزوگام عمده و غشاهای ضد آب SBS، APP، PVC، EPDM، پوشش‌های ضد آب بر پایه سیمان پلیمری و پوشش‌های ضد آب پلی اورتان که کشور به شدت تبلیغ کرده است، به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
با این حال، استفاده از غشاهای ضد آب انعطاف پذیر لاستیک کامپوزیت آسفالت و غشاهای کامپوزیت دو طرفه الیاف پلی پروپیلن پلی اتیلن که از توسعه و استفاده محدود شده اند در روند نزولی قرار دارد (Xiong et al. 2020).
در میان مواد ضد آب، غشای قیر اصلاح شده SBS، تنوع بی چون و چرای پیشرو در صنعت مواد ضد آب ساختمان کشور من است. مواد کلاف عمدتاً در کارهای سقف استفاده می شود.
علاوه بر این، بی نظمی خاصی در انتخاب مواد برای پروژه های عایق رطوبتی بام های کاشته ای وجود دارد که مربوط به این است که فناوری سقف کاشت خانگی به تازگی شروع شده است.
در پروژه های عایق رطوبتی دیوارها، پوشش های ضد آب بر پایه سیمان پلیمری و ملات خشک ضد آب به مواد اولیه انتخاب شده اند (Black 2018).
اگرچه خروجی واقعی غشاهای ضد آب پلیمری کشور من افزایش یافته است، کیفیت کلی پایین است. در میان آنها، بسیاری از محصولات نامرغوب وجود دارد، و آنها نسبت بالایی از کل مواد عایق رطوبتی ساختمان را به خود اختصاص نمی دهند.
تنوع محصول کوچک است، مانند EPDM فقط شامل نوع همگن با عرض 1.2 میلی متر، بدون نوع گسترده، تقویت شده و پشتیبان است.
مخلوط لاستیک اتیلن-پروپیلن-پلی اتیلن (TPO) تنها در مرحله توسعه است و هنوز به تعداد زیادی وارد بازار نشده است. لاستیک اتیلن پروپیلن نوعی الاستومر مصنوعی است که ارتباط نزدیکی با لاستیک EPDM دارد و گاهی اوقات به عنوان EPM با اشاره به استاندارد ASTM شناخته می شود.
EPR برای جداسازی الکتریکی کابل ها و اقلام مختلف لاستیکی انعطاف پذیر مانند آستین ها یا آب و هوا استفاده می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.